اشعار آشفته درویش

چشم ها خیس تر از نم نم باران شده باشد

بغض با حنجره درگیر و گل از آینه دلگیر

همدمت الکل و سیگار فراوان شده باشد

معشوق لب پنجره و خیره به زیبایی باران

عاشق آواره ی هر کوچه خیابان شده باشد

خسته بود از همهء شهر، و از خویش گذر کرد

عقلی که نمیخواست در آغوش بیابان شده باشد

کوه را نعرهءِ هر زلزله ای خم نکند عشق

مگر از جورِ دلِ خویش هراسان شده باشد

عقل با عشق کنار آمد و از خود ببُریدست

شاید این معجزهء عشق به پایان شده باشد

#مظفر درویش پور